Van Clinton naar Whistler

Maandag 17 juni. Met een beetje pech was de melk tot boter geworden vannacht. Ja, een beetje overdreven, maar het heeft geregend en gewaaid, de camper ging er van heen en weer. Marc heeft er niets van gemerkt. Vanmorgen weer blauwe lucht en de zon. Ik word pas wakker om tien voor negen. Marc is al helemaal klaar met zijn toilet. We gaan eerst eten, want meneertje heeft trek. Dan is het daarna voor mij douchen geblazen. Als ik terug kom heeft hij alles al klaar voor vertrek.

Vanuit Clinton rijden we eerst een stukje op Hwy/BC 97. Daarna gaan we naar de BC 99 die ons tot onze eindbestemming voor vandaag, Whistler, zal brengen. Zover zijn we echter nog niet. In Clinton gaan we eerst tanken (wat slurpt die auto zeg), wat boodschapjes doen en op zoek naar bandjes voor in de filmcamera. Dat laatste levert geen succes op, ze zijn uitverkocht. Als alles op de plek ligt gaan we beginnen aan onze trip voor vandaag.

De weg die we rijden heet de 'Sea to Sky Highway'. Wat een geweldig stukje schilderwerk van moedertje natuur! De eerste stop die we maken is al kort na Clinton. Hele aparte gekleurde, een beetje goudgele stukken in de bergen. De bergen zelf zijn weer totaal anders dan die we al gezien hebben. Net patchwork. Bij onze tweede stop ontmoeten we een echtpaar uit Engeland. Wederzijds maken we foto's voor een kloof. Geweldig om te zien. De man vraagt aan Marc of een camper huren duur is. Zo komen we wat aan de praat. Op mijn aanbod om de camper van binnen te zien gaan ze graag in. Volgens mij is hij direct enthousiaster dan zijn vrouw. Deze vraagt mij of ik ook chauffeur. Tot nu toe alleen rechtuit, antwoord ik, waarop ze in de lach schiet. Hij ziet wel degelijk de voordelen om in een relatief korte tijd veel te zien. Zij huren in die drie weken twee keer een appartement en vandaar maken ze tripjes.

Na deze stop komen we op een gegeven moment bij een stuk gras, hoger dan de weg. Alle twee zeggen we 'stop, stop, stop, een Grizzly!' Magnifiek zoals deze daar staat helemaal in zijn uppie op dat open stukje gras. Gelukkig kan Marc stoppen. Ik vraag hem nog iets dichterbij te rijden. Dom, dom, dom. Meneer of mevrouw Grizzly neemt de benen en gaat het bos in. Jeetje, wat balen zeg! Maar wel een goede leer voor de volgende keer. Onderweg halen we nog een koffie to go. Vlak voor Whistler blijven we een tijdje achter een andere camper en een vrachtwagen met boomstammen hangen. We stijgen en dalen tot 15%. En dan zijn er altijd van die idioten die solo auto rijden en je gaan inhalen. Dit zelfs vlak voor een bocht. Zo stom en gevaarlijk! Soms kwam na een bocht zelfs een runaway lane, steil omhoog als je de bocht niet zou halen. Wij hebben echter weer heel erg genoten van de rit van vandaag.

We zijn op tijd in Whistler. Hier boeken we voor twee nachten op Riverside Resort. Dit is een campground met alles er op en er aan waar ook in de winter gekampeerd kan worden. Vandaag houden we het voor gezien. We doen een rondje over de camping en gaan dan lekker lezen. Tot morgen voor nieuwe avonturen!

Marion