Beregaaf, die rit naar Banff!

10 juni 2013 - Banff, Canada

We hebben een hele koude nacht achter de rug in Radium Hot Springs. Dat zorgt er vaak voor dat we heel lekker slapen. Laken over, 2 slaapzakken over, maar wel met de ramen open slapen. En maar hopen dat die beer die door anderen laatst op de campground is gespot, zich ook aan ons zou tonen. Maar nee hoor. Yoghi bear laat zich niet zien. Of hij moet al stiekem langs zijn geweest tijdens onze nachtrust. We hebben vanmorgen wel weer buiten in het zonnetje kunnen ontbijten, maar uit de zon was het nog fris.

Om even voor 10 rijden we van de campground af, rechtstreeks naar het Visitor Centre in het stadje. Daar hebben we onze geplande route voorgelegd en meteen kwam de hulpvaardige dame die aanwezig was met een heleboel fijne informatie. Tijdens de route zouden we mooie vergezichten, uitkijkpunten, wandelroutes, meren, etc. tegen gaan komen. We hebben er voor onszelf een aantal uitgepikt, waarvan we vooraf dachten dat het de moeite waard zou zijn. Het was al meteen raak toen we Radium Hot Springs uitreden en het Banff National Park in reden. De Sinclair Canyon dient zich aan en 'hup', uit de auto! Foto, film en door... Soms vergeleken we onszelf wel eens met een stel van die Aziaten die in 1 week 'Europa doen'.

We reden langs de Hot Springs waar we gisteren hebben gebadderd en komen even later langs een mooi klein meertje. Even voor ons rijdt een andere camper en die gaat ineens bovenop de rem en zoekt de kant van de weg op. We hadden genoeg afstand, maar zo kan je dus ongelukken veroorzaken. Het lijkt Nederland wel. We rijden enkele kilometers verderop een parkeerplaats op bij een 'viewing point'. Prachtige panorama's over bergen en meer. Even later komt dezelfde camper van zojuist ook aanrijden. De mensen stappen uit en de vrouw checkt waar wij vandaan komen. From Holland. Het gesprek gaat verder in het Nederlands, want ook deze twee komen uit Nederland. De vrouw vraagt ons of wij ook die jonge zwarte beer aan de kant van de weg hebben zien zitten. Niet dus! Gevraagd waar dat was en waarschijnlijk heeft hij net achter de camper van die mensen gezet. De camper dus tussen ons en de beer in, maar ja, wij willen die beer ook zien. Dus enkele kilometers terug gereden en ja hoor, meneer of mevrouw ligt daar prins(es)heerlijk in het gras. Marion moet hebben gedacht dat die beer haar niet mocht ontsnappen, want voor ik het wist was ze de auto uit, stak ze rennend BC Highway 93 over en zet ze de video in de aanslag. Waarschuwingen voor beren? Die tellen toch alleen voor de Canadezen? Gelukkig staat ze op redelijke afstand en beseft ze dat ze terug moet komen naar de auto. Maar ze heeft hem er wel op gekregen! Ik heb ook vanuit de auto nog wat foto's kunnen maken, maar slechts één ervan was duidelijk genoeg. Helaas zie je hem alleen van de achterkant.

Door op onze route. We hebben diverse stops gemaakt en watervallen, snelstromende en rustige rivieren gezien. Langs het water zittend geluncht, koffie gedronken, bergen gezien om van de watertanden en zoveel oh's en ah's geuit, dat het bijna leek of we aan het stotteren waren. Hoe vaak we aan elkaar hebben gezegd dat het hier zo geweldig mooi is, dat Nederland vergeleken hiermee maar plat en saai is, dat wij enorm genieten en dat we erg bevoorrechte mensen zijn, niet te tellen, zo vaak. 

Iets wat nog zeker de moeite waard is om te benoemen, is onze wandeltocht naar Marble Canyon en weer terug. Als je gewoon doorloopt vanaf de parkeerplaats naar het einde van de Canyon en weer terug, dan kan je in een half uur heen en terug zijn. Degene die ons een beetje kennen in dergelijke situaties weten dan al meteen, dat redden ze niet! Precies! Wij deden er anderhalf uur over. En waardoor? Nou, gewoon omdat een prachtige route is. Heel veel punten waar we even hebben stil gestaan en gekeken, gefilmd en gefotografeerd. De Canyon heeft erg diepe en smalle stukken, water kolkt er met hoge snelheid doorheen en valt hier en daar van flinke hoogte naar beneden. Meer dan de moeite waard. Wat heel apart was, was dat bovenaan bij het hoogste punt van het looppad een gedenksteen lag. Hierop de afbeelding van 2 jonge meisjes. Zusjes van 5 en 8 jaar die op hetzelfde moment zijn omgekomen. Daar wil je toch niet aan denken dat iemand zoiets overkomt? Ik denk dat ik als vader gek zou worden als ik ineens mijn kinderen kwijt zou zijn. Op de steen staat een mooie tekst, maar er is niet uit te halen of het iets met deze plek te maken heeft. Misschien is hier een ongeluk gebeurd, misschien is hier as verstrooid, misschien, misschien, misschien...…

Vanaf Marble Canyon zijn we doorgereden naar Banff om daar een campground te vinden. Er ligt een aantal vlak bij elkaar bij Tunnel Mountain.  Omdat het hier een enorm populair toeristisch gebied is, zijn de campgrounds daar ook op berekend en ingericht. Nou, we staan op Tunnel Mountain Trailer Court. Een enorme lap grond die op een zo natuurlijk mogelijke manier is omgebouwd tot campground. Ik vind het meer een veredelde parkeerplaats, maar dan met hele grote vakken, elektra, water en dump erbij. We hebben al snel besloten dat we vannacht wel hier blijven, maar voor morgenavond een andere campground zoeken in Banff of omgeving.

We zijn naar Banff gereden en hebben bij het Visitor Centre nog wat informatie gekregen over wat er te zien en te doen is. Genoeg en dat gaan we rustig in de camper bekijken. Daarna bij Trattoria Giorgio's allebei een pizza gegeten en weer naar de parkeerplaats / campground.

Marc

Foto’s