Vallen en weer opstaan, brand zien, je ouder voelen en ondanks alles blijven genieten!

Gisteravond, terwijl ik wat wil pakken uit de koelkast, val ik met zo'n enorme smak recht op mijn rechterbil met mijn volle gewicht. Ik struikelde over het opstapje waar ik met m'n rug naar toe stond. Pijn, pijn, pijn. Het is nu lastig. Ik ga met beleid zitten.

Vanuit Creston rijden we om 9.00 uur richting Radium Hot Springs via Cranbrook en naar Fort Steele. Het blijft geweldig rijden. De natuur is hier zo geweldig mooi. Mr. Sunshine doet ook weer z'n best, waardoor dit natuurlijk ook heel veel bijdraagt aan deze rit. 

In Fort Steele bezoeken we het openlucht museum. Hier wordt uit de doeken gedaan over het ontstaan en de ondergang van Fort Steele. Het was een nederzetting ten tijde van de goldrush. Door de volledige afsluiting in 1898 door het spoorverkeer verviel het tot een Ghosttown. De stad werd echter nieuw leven ingeblazen en ruim 60 gebouwen zijn geheel gerenoveerd. In het nu als museum omgedoopte stadje kun je veel gebouwen in. Ook de smid, de zadelmaker, de boer, de bakken en de schaapsherder kan je aan het werk zien. Een schooltje, zelfs 3 kerken, een woonhuis en het bureau van de bereden politie waren compleet ingericht zoals toen. Door en in de winkels lopen ook de 'bewoners' in originele kleding van toen. Het bureau was compleet ingericht met keuken, kantoor, eetkamer, slaapkamers, voorraadkamer en washok. De mannen moesten zichzelf bedruipen.

Met de zadelmaker hebben we nog even staan praten. Een erg enthousiaste jongeman die daar sinds drie jaar werkt. Hij liet ons de verschillende manieren zien om leer te bewerken en de gereedschappen hiervoor. Met de goudzoeker hebben we ook even gekletst. Hij liet ons zien hoe ze het grind en zand wassen en zo het goud er uit pikken. Goud is 19x zwaarder dan zand en 8x zwaarder dan ijzer. Eerst moet dit weggewassen worden wil je het goud vinden. De man zelf is in Nederland geboren, maar op zijn 4e naar Canada vertrokken. Zijn enige herinneringen zijn de rondvaartboten in Amsterdam. In de ijswinkel hebben we nog even een lekker een ijsje gekocht en bij de bakker een brood. Na ruim 3 uur te hebben rondgekeken hadden we het wel gehad.

Daarna gaan we weer verder met de camper. In Fairmont Hot Springs hebben we nog even wat boodschappen ingeslagen. 140 dollar lichter en ook nog eens 100 dollar voor het tanken en dan gaan we toch maar weer eens en camping opzoeken. We zijn door een tijdzone heen gereden, waardoor het nu ineens 8 uur tijdsverschil met Nederland is en wij dus een uur korter hebben vandaag. Zo is het al snel laat als we Hot Springs binnen rijden. Bij binnenkomst van het dorp zien we een enorme rookontwikkeling. Ergens staat iets vreselijk in brand.

Wij rijden iets verder en komen op Camping The Canyon RV Resort on Sinclair Creek. Daar zoeken we een mooi plekje op. De camping ligt in een vallei met de Sinclair rivier die er doorheen stroomt en we kijken tegen de bergen aan. Vervolgens snel de spaghetti klaar gemaakt en deze nog lekker in het zonnetje opgegeten.

Dan gaan we naar de Hot Springs, drie kilometer verderop. Het zijn baden die gevuld zijn met water dat uit de bergen komt en nog gekoeld moet worden. Wij gaan eerst in het 'koude bad' van 29 graden! Hier trekken we wat baantjes. Het valt mij tegen. De schouder kan de zwembeweging nog niet goed hebben. Marc zijn schouder voelt ook na een tijdje niet meer zo lekker. We besluiten om naar het 'warme bad' met water van 35 graden te gaan. Wat een verschil is dit! Het bad zelf is omgeven door de bergen, we zien eekhoorntjes over de rotsen lopen. Toch is het niet meer geheel natuurlijk, doordat het water echt in een bad zit met een blauwe bodem als in een normaal zwembad. En er staat een badhuis. Jammer dat het er niet meer zo uit ziet zoals het op de foto's staat en het origineel een pool is tussen de bergen. Na een half uur zijn we het warme water echt zat. We gaan douchen en omkleden en tegen 21.00 uur rijden we terug.

Van wat we al gezien hebben tijdens onze rit, belooft het morgen een hele mooie dag te worden. We zijn voorbereid en houden zeker de camera's in de aanslag. Nu nog koffie en een wijntje. En alweer is er een dag om. Time flies….

Marion