Over zon, regen, ijs en hot water...

We worden op tijd wakker en zien buiten meteen iets wat we niet gewend zijn; de zon schijnt niet! Het wolkendek zit dicht en we hopen maar dat het beter zal gaan worden. Nadat we klaar zijn met douchen en aankleden heeft Zonnemans zijn humeur gewijzigd. Hij is er weer. En hoe! Ontbijten met Lakeview, in de zon en meteen een heerlijke temperatuur. Tegen 10 uur rijden we de camping af en maken een eerste stop na 10 minuten in Salmon Arm. Een redelijk stadje, toeristisch, maar wel echt Amerikaans. Recht-toe-recht-aan straten, met verkeer er dwars doorheen. Autovrije centra kennen ze hier maar weinig.

Na een coffee-to-go en een winkel met allerlei Afrikaanse spullen gaan we kort op zoek naar een internetcafé. Niet dus! In deze tijd waarin veel mensen mobiel internet hebben, is free wifi nog wel heel gebruikelijk, maar daar ook nog een PC bij leveren in bruikleen? Uit welke tijd komen jullie? Nou, gewoon uit de tegenwoordige moderne tijd, maar we willen tijdens onze reis niet continue verbonden zijn met de rest van de wereld. Relax!

Na Salmon Arm rijden we in de richting van Revelstoke. Dat is maar een kleine 100 kilometer verderop en het is de bedoeling om te gaan genieten van het Mount Revelstoke National Park. Mooie natuur, vergezichten, mooie wandelingen, van alles te doen! Maar eerst komen we eerst langs het gehucht CraigeIlachie. Hier staat een monument dat 'The last spike' heet. Hier is het punt dat in november 1885 de beide spoorrails vanuit Oost Canada met die van West Canada verbond. Het monument en een hele oud treinstel uit die tijd hebben we op foto en film vastgelegd. Terwijl we daar stonden kwam er een trein van deze tijd langs. Marion heeft die trein gefilmd. Duur van de opname voor het hele gevaarte voorbij was; ruim 3 minuten! 

Ik heb zo'n zelfde sliert vanmorgen vanaf onze camping gezien. Ik kon bij een bocht in de rails de voorkant van de trein om de bocht zien gaan en heel veel verder was het einde nog niet in zicht. Wat een eind!

Na deze tussenstop moesten we even later weer een nieuwe stop maken. Moesten? Ja, want als ik ergens in een toeristisch informatieblad heb gelezen dat we op onze weg langs de beste 'frozen yoghurt' maker van Canada kom, dan moeten we dat natuurlijk wel zelf testen. En het was lekker! 6 verschillende smaken hebben we geprobeerd, enkelen daarvan hebben we meteen in een bakje gedaan en ter plekke weg gewerkt en natuurlijk is er ook een bakje vol meegenomen voor ergens later deze reis. Dat is het voordeel van een camper met een behoorlijke vriezer aan boord. Tja, als Mrs. Noah van Noah's lost Arch dichterbij ons woonde....

Net als we weg willen rijden begint het iets te spetteren. En verderop in de richting van Revelstoke is het feest. Steeds meer regen. Na een tankstop (ruim 140 liter voor 200 dollar!) begint de regen zelfs heftige vormen aan te nemen. Op deze manier wordt het hem niet in Mount Revelstoke National Park. No way dat wij ons fijn expres gaan laten nat regenen voor een wandeling! Dan maar even naar de plaatselijke VVV, het Visitor Centre. Bij deze instanties werken zo enorm vriendelijke, hulpvaardige mensen. Ongelooflijk! Ze denken volledig met hun bezoeker mee. We hebben daar ook meteen wat kunnen internetten. Daar wel! Even een mailtje naar het thuisfront, wat bankzaken en hup naar de camper.

Intussen regent het niet meer. Nee, het hoost! Met bakken komt het naar beneden. Het lijkt wel een wolkbreuk! We besluiten Revelstoke te laten voor wat het is en beginnen alvast aan de voor morgen geplande route. Die is lang (verwachting circa 5,5 uur) en we willen niet alleen maar rijden. Als we iets moois tegenkomen dat de moeite van het uitstappen waard is, dan moet dat kunnen. Geen gejaag! En als we dan al een stuk route hebben gehad dat mooi, maar enigszins eenzijdig is, al kunnen afleggen, dan scheelt dat morgen.

Rond half 5 rijden we de ferry van Shelterbay naar Galena over Upper Arrow Lake op. Een klein half uur later rijden we er weer af en intussen is het weer weer geweldig geworden. De oh's en de ah's vliegen weer door onze camper. Wat een natuur!

We besluiten door te rijden tot Nakusp Hot Springs. Dit kleine plaatsje is, net als een aantal andere in deze regio, bekend om zijn warm waterbronnen. Als we zin hebben kunnen we vanavond badderen in een klein zwembad met in het ene bassin water dat rond de 35 graden is en in het andere zelfs 45 graden. En dan heeft men het natuurwater nog kunstmatig afgekoeld!

Aangezien we pas vrij laat aankomen, nog wat willen eten en het badje erg klein is voor het aantal mensen dat er in ligt, gaan we daar vandaag geen 20 dollar voor uit geven. In Radium Hot Springs waar we volgens onze planning overmorgen aan gaan komen, zien we meer perspectief. De campground van vandaag is eenvoudig, maar doeltreffend. Er stroomt een mooi wild riviertje achter ons langs, maar een flink hek scheidt ons ervan. Het is voor ons voor de nacht voldoende. Zijn we al zo verwend?